De auto is kort na de aanschaf geheel nagelopen bij Barend Aarts van de 105 Workshop.
De aankoop bleek geen tegenvaller. Bodem en wielkuipen geheel origineel en nog nooit aan gelast, hier en daar een roestplekje, motortje gewoon prima (compressie etc.), alles van rubber zo’n beetje versleten.
De zijkanten en de motorkap bleken in het verleden al eens overgespoten. Dit was niet echt fraai gebeurd, en nu waren er inmiddels ook weer wat roestplekjes
Gestart met het schoonmaken van de motor en de motorruimte, nieuwe pakkingen voor carburateurs en inlaatspruitstuk, nieuw voorruitrubber, nieuwe schokbrekers achter, velgen stralen en poedercoaten, nieuwe reserveband, nieuwe wieldoppen, trekhaak demonteren en een beurtje.
Het was inmiddels voorjaar en dus eerst maar eens een beetje ermee rijden.
Zie foto’s. Wordt vervolgd.
Het vervolg in inmiddels 2013.
Van een afstandje was het best een fraaie Giulia. En ook technisch een redelijk goede auto.
Mijn eerste plan was de roestplekken aan te pakken en de auto geheel over te spuiten.
Ik ging me echter afvragen of dit nu wel een goede aanpak zou zijn. Je gaat toch aardig wat geld uitgeven, er flink tijd aan spenderen, en je weet dat het dan eigenlijk nog niet goed en afdoende is.
De bodem zag er aardig uit, maar wel hier en daar vliegroest. Onder de matten diverse roestplekken. Alles gemaakt van rubber meestal slecht etc.
Uiteindelijk beslist de auto geheel aan te pakken.
Op de Interclassics en Topmobiel van januari 2013 was ik bekend geraakt met de methode van sodablasting om een auto of delen daarvan te stralen. In Nederland bleek dit te worden gedaan door Carl Boekee van Carl’s Classic Car Factory in Ridderkerk.
Op een demo-dag ben ik daar eens gaan kijken. Ik was gelijk enthousiast: met de soda geen warmte-inbreng en dus geen vervorming van het blik. Roest wordt uitgestraald met glas en de ‘sterkere’ delen als de bodem en de wielkuipen kunnen gelijk met glas gestraald worden.
Verder gebeurd bij Carl alles 'in huis' , dus bij hemzelf, het lassen, en vooral ook, het strak maken en spuiten. Dus niet allerlei lieden die aan je auto werken en zich niet verantwoordelijk voelen voor het geheel!!
In juli 2013 is de restauratie gestart.
Zie de foto’s.
Een toeschouwer vloog de loods binnen.
In de straalcabine!!
Wordt vervolgd.
Het valt mee: de bodem.
En het valt wel een beetje tegen: de dorpels, het front, scherm rechtsachter
En ook de versnellingsbak alvast maar even meegepakt:
De brandschoon gestraalde koets in de spuitcabine.
Na het spuiten in de epoxy zijn de werkzaamheden aan de koets tijdelijk gestaakt.
Wel in overleg met Carl besloten om het front geheel te vernieuwen en om de buitendorpels geheel te verwijderen.
Een nieuw front compleet met koplampranden is verkrijgbaar en voorkomt veel reparatiewerk.
Wanneer de buitendorpels verwijderd zijn kunnen we de middendorpels bekijken. De binnendorpels zijn zondermeer goed.
Het laswerk etc. moet nog even wachten
tot na de klassiekerbeurs Interclassics en Topmobiel 2014 op 17,18 en 19 januari in Maastricht.De Giulia zal daar namelijk te zien
zijn op de gezamenlijke stand van Sodablast BE en Carl's Classic Car Factory.In overleg is hiertoe beslist, ik heb geen haast met de auto en ik kan toch verder met de techniek.
Inmiddels heb ik me al volop bezig gehouden met de achterremmen inclusief handremmen en met de motor.
De motor hoeft niet gereviseerd te worden, maar zal wel worden voorzien van nieuwe pakkingen, inclusief de koppakking.
De versnellingsbak werkte ook nog goed, maar zal worden geïnspecteerd door Barend Aarts van de 105 Workshop.
Maart 2014.
Misschien vraagt u zich als volger van dit project vertwijfelt af of het stil ligt?
Maakt u zich niet ongerust, dat is niet zo. Er is best wel wat gebeurd, maar andere dingen vragen ook aandacht.
De Giulia heeft inmiddels in januari Interclassics en Topmobiel (MECC) doorstaan. Niet eens door de rit erheen en later weer terug, maar vooral als object op de stand zag ze er na afloop smoezelig uit. Welke menselijke eigenschap dat nu is weet ik niet, maar bijna iedereen moest er even aan zitten. En dat ondanks dat de koets in de epoxy-primer stond. Maar kennelijk dachten velen dat de koets alleen gestraald was en hadden (eerst) dus niet in de gaten dat ze aan de primer voelden!
De deelname was trouwens een groot succes voor Sodablast BE en Carl’s Classic Car Factory. Echt veel belangstelling, vragen en contacten. De Giulia was een echte blikvanger.
Wat ik trouwens nog niet eerder gemeld heb, in september vorig jaar heb ik een compleet met leer bekleed interieur gekocht. Dit interieur werd in België te koop aangeboden en kwam van een mislukt project. Het originele (bruine) stoffen interieur van mijn Giulia was niet best meer, de zittingen slecht en de bekleding had ook zijn beste tijd al lang achter de rug.
Het aangeschafte interieur is bekleed met prachtig zwart leer van Mercedes Benz, een print uit de 90’er jaren. De verkoper heeft ook mijn deurpanelen met hetzelfde leer bekleed.
Hij gebruikte dit leer, omdat dit het meest leek op de originele bekleding.
Maar, vóór ik dit kocht, moest ik beslissen over de kleur van mijn Giulia. Aanvankelijk wilde ik de auto geheel origineel houden, maar Carl wees mij er op, dat groen nu niet direct een gewilde kleur is. Zou ik in de toekomst de auto toch eens willen verkopen, dan is het verstandiger een meer gangbare kleur te kiezen. Nou vind ik zelf dat Verde Pino ook niet mooi, dus het advies van Carl gevolgd. De nieuwe kleur wordt: Grigio Medio Metallizzato, kleurnr. AR728, een period originele Giulia kleur.
Als de auto nu toch niet geheel origineel blijft, dan ook maar de volgende stap: een zwaardere motor. De originele 1300-motor is, zoals al gemeld, nog in goede staat en hoeft niet gereviseerd te worden. Wel volop lekkage, dus moeten alle pakkingen worden vernieuwd. Eventueel behalve de koppakking.
Nu liep ik tegen een 1600-blok aan, ook van 1971 en ook van een Giulia. Carl leek het verstandig om dit blok te reviseren en in te bouwen. Je weet dan zeker dat alles perfect is.
Hiermee ben ik inmiddels al aardig gevorderd. De motor heb ik geheel gedemonteerd, en nu ben ik bijna klaar met stralen en wetblasten van de onderdelen.
De krukas moet worden geslepen en de bussen en zuigers worden vernieuwd.
De kop is nog goed en vlak, maar wordt toch lichtjes gevlakt. De nokkenassen en de kleppen zijn ook nog goed. De klepzittingen en –geleiders moeten worden vernieuwd.
De motor wordt binnenkort opgebouwd bij Barend Aarts van de 105 Workshop.
Het motorblok in de wetblastmachine. Een stukje proefgestraald.
Wordt vervolgd.
